De trap op, naar het kantoor van Johan, die op zijn sokken loopt. Dat doet Johan. De eerste woorden komen van Corné. “Loopte gij hier op oew sòkke? Dan hak best mn badslippers aon kunne haauwe.” “Ge doet mar. Ik kèèk toch nie naor oe slippers. Ik kèèk of da ge kunt wèrreke.” Zo gaat dat dus, als er een klik is tussen twee Brabanders. Sindsdien is Corné aan boord. Hij vindt zijn werk leuk, kan goed met zijn collega’s. 

Samen zijn ze een sterk team. En dus een sterk bedrijf. Allemaal mannen van hetzelfde soort snappen elkaar en dan kan je goed dingen afspreken. Dat werkt. Corné is geboren in Genderen, bij Heusden. “Ons Corné, die moet tonpraoter worden”, zei zijn moeder altijd. “Of minister.” Moeders hebben altijd gelijk. Want slap lullen, dat kan hij als de beste. Hij kletst een uur in een kwartier. Soms is hij een bietje druk. Of onrustig. Zo is Corné.