‘Schilder, net als ik?’ zei opa Vos, ‘Da moete toch nie doen Johan. Ge moet timmerman worden, das pas een mooi vak.’ Dus koos Johan voor hout. Eerst een krukje, toen een krantenbak. En een bureau. Met zaag en hamer. Beitel en schaaf. Zwaluwstaarten werden nog met de hand gemaakt. Zo werd je een vakman.

Dit is Corné. Corné Kleinloog. In 2017 rijdt hij de parkeerplaats op van Vos Vakwerk, toen nog Vos Groep. Netjes aangekleed, fris geschoren. Geen badslippers, want dat doe je niet voor een sollicitatiegesprek. 

Dit is Niels. Niels Denis. Hij is een rustige geboren en getogen Bosschenaar, die het niet zoekt om veel de stad uit te gaan. Waarom zou hij ook. Niels is al jarenlang gelukkig met jeugdliefde Sanne.

Dit is Aad. Aad Bon. Opgegroeid in het Brabantse Middelrode, in de schaduw van Landgoed Seldensate. Klinkt voornaam, maar Aad is geen druktemaker. Nooit geweest ook. Op zijn 18e begint hij als broodbakker, met een voorliefde voor een eerlijk, ouderwets tarwebrood. Tijgertarwe, om precies te zijn.

Dit is Raymond. Raymond Paapen. Ooit begonnen als metselaar, heeft dit multitalent zich in 30 jaar ontwikkeld tot allrounder. Timmeren, kitten, voegen, stucen. Hij kan het gelijk.

Dit is Jan. Jan Heesakkers. Als Jan 10 jaar is, meldt hij zich bij de sportschool in Den Bosch Oost. Voor taekwondo. Voetbal geprobeerd, bij BVV, maar nee, taekwondo, dat moet het worden. Verwachtingsvol verschijnt Jan op de eerste les. Bij zijn nieuwe leraar. Johan Vos.

Dit is Daniëlle. Daniëlle van Vught. Opgegroeid in Uden, waar haar wereldje vooral bestond uit met vriendinnen afspreken en leuke dingen doen. Altijd in de weer, lekker druk. Met een moeder die nogal enthousiast werkte in een fotowinkel, was deze ondernemende creatieveling met een fotoalbum per levensjaar zonder twijfel Brabants meest gefotografeerde kind. 

Dit is Michael. Michael Salfischberger. Een van de op-en-top Brabantse aanwinsten van Vos. Geboren in het Bossche Groot Ziekengasthuis, getogen hemelsbreed maar een paar kilometer verderop, in Rosmalen.

Dit is Damian. Damian Bross. Als prille twintiger was hij even de jongste Vos van het team. Tot hij werd ingehaald door Noud. Je vindt Damian vooral bij renovatie- en verbouwingsprojecten van particuliere woningen.

Dit is Peter. Peter Langenhuijsen. Schilder. Niet zo eentje op de bouw, want dat schilderwerk lijkt vaak nergens naar. Wat Peter oplevert, is precies. Dat is kwaliteit. Zo hoort dat en daar zorgt hij wel voor. Hij houdt van de vrijheid in zijn werk.

Dit is Gary. Gary Broeren. Ook hij loopt niet te koop met zijn kunsten. Gary is een bescheiden Vos. En een echte. In vijf maanden tijd verbouwde hij zijn eigen huis aan de rand van boerderijdorp Den Dungen tot zijn door weilanden omgeven droomplek.

Dit is Leon. Leon van Vught. Hij begint als timmerman bij Vos in 2002. Zegt wat hij vindt, vindt wat hij zegt. Dat is altijd het beste, vindt Leon. Je weet wat je aan elkaar hebt en dat maakt dat ze best iets voor elkaar over hebben, de mannen van Vos.

Dit is Rudy. Rudy Pennings. Geboren in Berlicum, Oegstgeestsestraat 11. Van kleins af aan is hij aan het timmeren. Kistjes maken enzo. Vanaf zijn derde sleutelt de kleine Rudy aan alles wat wielen heeft. 

Dit is Nanneke. Nanneke Hoevenaars. Hoewel ons Nan vooral zorgt dat alle cijfertjes kloppen, kan het ook zijn dat je haar een hele middag bezig ziet met het onkruid tegen de gevel van de werkplaats. 

Dit is Dennis. Dennis van Herpen. Een van de Vossen met een lange geschiedenis bij het bedrijf. In 2008 start hij bij Vos als timmerman voor de woningbouw.

Dit is Kim. Kim van Boxtel. Zo’n vier tot vijf avonden per week vind je hem in friettent Den Brink. Om te werken. En af en toe een kipburger mee te pakken. Lekker! Kim is BBL’er. Een dag per week gaat hij naar school en daarnaast werkt hij bij Vos. 

Dit is Celeste. Celeste Pelders. Het enige meisje in haar klas op het Willem I College. Allround vakkracht onderhouds- en klussenbedrijf, zo heet de opleiding die zij volgt. Niet echt hieperdepiep, vindt ze.

Dit is Mees. Mees Pardoel. De gezellige, sociale gangmaker, die graag een biertje pakt. Als Mees op een feestje als eerste naar huis gaat, weet je dat er ergens iets mis is. Mees houdt gewoon van gezelligheid. ’s Avonds een grote jongen, ’s ochtends een ochtendhumeur. Dat dan weer wel.

Dit is Brent. Brent van Berkel. Zeg je Brent, dan zeg je Brabant. Geboren in Eerde bij Veghel, getogen in Middelrode. Als oudste in een gezin met vier kinderen. Brent, Quint, Levi en als laatste Floortje. Of die laatste het zwaar heeft met drie oudere broers? Echt niet. Eerder andersom

Dit is Edwin. Edwin Linssen. Hij gaat al heel wat jaren mee in het vak en heeft alles wel zo’n beetje voorbij zien komen. Van gewone tot minder gewone voorvallen. Afgewaaide daken, ondergelopen keukens, doorgedraaide bewoners: Edwin maak je niet gek. Of bang.

Dit is Marieke. Marieke Hoevenaars. Na een jaar of vijftien neemt zij in 2023 opnieuw de duik in het warme bad van Vos Vakwerk. Als rechterhand van zus Nanneke. De werkverdeling tussen de zussen is duidelijk: Nanneke komt met de ideeën, Marieke heeft aan een half woord genoeg en doet precies wat de bedoeling is. 

Je ziet het. Stuk voor stuk leuke lui. Vossen helpen elkaar, doen wat ze beloven en leveren hartstikke mooi werk. Vos is blij. En trots. Zie jij jezelf hier al tussen staan? We houden graag een plekje voor je vrij.